در عصر ساسانی مهمترین مرکز پزشکی جهان در جندی شاپور تاسیس شد. بسیاری از جمله قوم عرب از تجربه علم پزشکی ایران استفاده کردند. اعراب بخشی از علوم از جمله علم جراحی، بیطاری و کحالی را از ایرانیان آموختند. آنها از سه طریق علم پزشکی را از ایرانیان فرا گرفتند اول از طریق دانشگاه جندیشاپور توسط افرادی مانند حارث بنکلده و نضربنحارث که دانش پزشکی را در میان اعراب بسط دادند.دوم از طریق ترجمه کتابهای پهلوی، سوم به واسطه مناطق همجوار و تحت سلطه ساسانی مانند حیره، یمن، حجاز که برخی از ساکنان آن زرتشتی بودند و با آموزههای پزشکی این دین آشنایی داشتند. نوشتار حاضر با رویکرد توصیفی- تحلیلی و با هدف تبیین میراث پزشکی ایرانی بعنوان بخشی از هویت علمی این ملت، سعی در پاسخ گویی به این سوال دارد که: دانشگاه جندیشاپور در انتقال دانش و مهارت های پزشکی به حجاز چه سهمی داشت؟